Ελλάδα: Το χρονικό της σωτηρίας!

Ήταν 23 Απριλίου του 2010. Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου, ανακοινώνει από το Καστελόριζο, την είσοδο της χώρας μας στον μηχανισμό στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του  ΔΝΤ(Διεθνές Νομισματικό Ταμείο).
 

Λίγοι ήξεραν τι σήμαινε αυτό. Άλλοι ψαχτήκαν για να μάθουν, για άλλους ήταν κάτι αδιάφορο. Τουλάχιστον για εκείνη την εποχή(θέλω να πιστεύω ότι πλέον όλοι ξέρουν τι συμβαίνει). Για αυτούς όμως που ήξεραν πραγματικά τι έγινε εκείνη την μέρα και το τι θα ακλουθούσε τα επόμενα χρόνια, η 23η Απριλίου του 2010, χαρακτηρίστηκε ως “ιστορική μέρα” για την Ελλάδα.

Με το πρόσχημα ότι η οικονομία της χώρας είναι σε αθλία κατάσταση, ότι η Ελλάδα δεν έχει κύρος και αξιοπιστία και ότι πλέον δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της, ο Γιώργος Παπανδρέου βρήκε τους “σωτήρες” μας, αυτούς που θα κάνουν την οικονομία μας βιώσιμη και ανταγωνιστική και θα ξανακάνει περήφανους, όλους τους Έλληνες.
Και έτσι ο Έλληνας απέκτησε τον “νταβατζή” του, με συγχωρείτε, τον “σωτήρα” του.

Από εκείνη την μέρα λοιπόν και μετά, στα ΜΜΕ και στην  καθημερινότητα  μας, δημιουργήθηκε ένα νέο αγγλοελληνικό λεξιλόγιο, όπου αργά η γρήγορα μάθαμε όλοι. Μνημόνιο, Μεσοπρόθεσμο, Δανειακές συμβάσεις, επιτόκια, Spreads, CDS, PSI και πολλά άλλα, ήταν κάποια από αυτά που μπήκαν στην ζωή μας. Το σημαντικότερο όμως που μπήκε στην ζωή μας, ήταν το άγχος και η κατάθλιψη, τα όποια προήρθαν από τον καθημερινό εκφοβισμό και την τρομοκρατία που συναντάμε σε κάθε μέσο μαζικής ενημέρωσης. Βασικό όπλο αυτού του εκφοβισμού και της τρομοκρατίας του Ελληνικού λαού, ήταν ένα ερώτημα που γινόταν κάθε φορά που οι “σωτήρες” μας ήθελαν να περάσουν νέα μέτρα “σωτηρίας”  για την Ελλάδα όπως, μέτρα για μειώσεις μισθών και συντάξεων, αυξήσεις φόρων, χαράτσια και πολλά άλλα μέτρα λιτότητας. Με αυτόν τον τρόπο, απειλούσαν τον Ελληνικό λαό σε καθημερινή βάση και έτσι τον έβαζαν στην πορεία προς την εξαθλίωση, με συγχωρείτε, την “σωτηρία”.Αυτό το ερώτημα βγήκε και σε πολλές εκδόσεις, έτσι για να υπάρχει ποικιλία.
-Μνημόνιο ή χρεοκοπία!
-Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία!
-Μνημόνιο 2 ή χρεοκοπία!
-Ευρώ ή Δραχμή, ή αλλιώς Ευρώ ή χρεοκοπία!

 
 
 
Χάρι σε αυτά τα “σωτήρια” μέτρα, έχουμε τα εξής αποτελέσματα:

	2010	2012
Ανεργία	13,5%	24 %
Κατώτατος Μισθός	835 Ευρώ	511Ευρώ
Κανονικός ΦΠΑ	21 %	23 %
Μειωμένος συντελεστής αγαθών και υπηρεσιών	10 %	13 %
Υπερμειωμένος συντελεστής αγαθών και υπηρεσιών	5 %	6,5 %
Μέση τιμή βενζίνης ανά λίτρο	1,53 Ευρώ	1,74 Ευρώ
Μέση τιμή πετρελαίου θέρμανσης ανά λίτρο	0,83 Ευρώ	1,55 Ευρώ

Σε αυτά προσθέστε και τις απίστευτες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και τα χαράτσια ακινήτων και πολλές ακόμα αλλαγές σε διάφορους τομείς. Αποτέλεσμα όλων αυτών των αλλαγών, η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης και η πραγματική εξαθλίωση του βιοτικού επιπέδου, του μεγαλύτερου μέρους του κόσμου. Ο Ελληνικός λαός, βλέποντας την καθημερινότητά του να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, αποφάσισε να αντιδράσει και έτσι πρωτοφανείς, πολυάριθμες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε όλη την Ελλάδα, γίνονται καθημερινό φαινόμενο, δυστυχώς όμως, χωρίς αποτέλεσμα.

Και έτσι, ερχόμαστε λοιπόν, στις εκλογές της 17ης Ιουνίου του 2012. Εκλογές που χαρακτηρίστηκαν ως οι πιο σημαντικές στην ιστορία της Ελλάδας μετά την μεταπολίτευση.
Βλέποντας ότι με μνημόνια και τρόικες δεν υπάρχει σωτηρία, παρά μόνο εξαθλίωση, ο κόσμος είχε την δική του ευκαιρία να αλλάξει την κατάσταση στην χώρα. Όμως και πάλι, ανέλαβε δράση, ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς του κόσμου, τα ΜΜΕ σε συνεργασία με πολιτικές δυνάμεις, τα οποία κάνοντας αυτό που ξέρουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο, εκφόβισαν και τρομοκράτησαν τον Ελληνικό λαό, χρησιμοποιώντας το κλασικό εκβιαστικό ερώτημα και έτσι το αποτέλεσμα ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο.



Κακά τα ψέματα, ο Έλληνας, όπως κάνει πάντα, βλέποντας βραχυπρόθεσμα και όχι μακροπρόθεσμα, έτσι και τώρα, όντας φοβισμένος από την προπαγάνδα των ΜΜΕ, κοίταξε να σώσει το σήμερα, ασχέτως άμα το αύριο θα είναι κατά πολύ χειρότερο. Μια λάθος αντίληψη, αλλά δυστυχώς μια πραγματικότητα.
Ελπίζω για το καλό όλων, αυτή να μην ήταν η τελευταία ευκαιρία μας, για πραγματική αλλαγή στον τόπο και στην επομένη που θα έρθει, να είμαστε πιο “έτοιμοι” για μεγάλες αποφάσεις, σαν λαός.

Έτσι και αλλίως έχουμε χρόνο καθώς η “σωτηρία” συνεχίζεται…

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ: ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ